انقلاب یا شورش؟

طیف سلطه طلب و تمرکز گرا سعی میکند به عناوین مختلف ،اپوزیسیون قدرتمندی را که علیه سلطنت پهلوی فرم گرفت و نهایتا باعث سرنگونی سلطنت شد را ، بی اعتبار کند تا برای خود موقعیت ممتازی ایجاد کند .مستبدین سابق ید طولایی در جعلییات تاریخی دارند و سابقه ۹۰ ساله دارند .با توجه به اینکه جمعیت ایران را جوانان تشکیل میدهند که همه بعد از انقلاب متولد شده اند ،سلطه طلبان سعی در انحراف افکار انان دارند . وظیفه اپوزیسیون دموکرات این است تا از انحراف فکری جوانان جلوگیری کند .
از اینگه انقلاب اسلامی به خاطر ماهیت مذهبی بودنش ارتجاعی میباشد و در تعارض با دموکراسی و مدرنیته میباشد ، شکی نیست . اما این امر باعث نمیشود تا مبارزین و شیوه مبارزاتی جوانانی را که به خاطر آزادی و استقلال ایران و حقوق انسانی خود سالها مبارزه کردند را عده ای دیوانه و مجنون نامید . شورش معمولا یک شبه اتفاق میافتد و بعد هم سرکوب میشود . مانند شورش در زندان . اما انقلاب زمان میبرد . انقلاب اسلامی در ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲ کلید خوردو ۱۷ سال بعد به پیروزی رسید ،زمانی که خمینی در قم بر روی منبر رفت و یک خطابه سیاسی را در اوج قدرت شاه و ساواک قرایت کرد .او گفت ،اقای شاه میدهم مثل پدرت از ایران بیرونت کنند .چرا در ایران قانون کاپیتولاسیون اجرا میشود ؟.چرا مستشاران امریکایی واروپایی حق نوحش میگیرند و …..
جالب اینجاست که به علت اینکه شاه با یک فرمان ملوکانه،مجلس و سنارا تعطیل کرده بود ،خیلی از مدعوین در سخنرانی خمینی را رجال و دولتمردان تشکیل میدادند در آن روز .هیچگونه نهاد مدنی و حزب عیر دولتی هم وجود نداشت تا انتقادی به وضعیت موجود داشته باشد .
به هر حال خمینی دستگیر شد و به ترکیه تبعید شد و سال بعد به نجف در عراق رفت و مبارزه را سازماندهی کرد . در داخل ایران هم در تمام دهه ۴۰ شمسی ،ایلات و عشایر لر و قشقایی به مبارزه مسلحانه پرداختند چون که رهبران آنها هم در تبعید به سر میبردند .ناصر خان و خسرو خان قشقایی و سپهبد بختیار هم به عنوان رهبران انها در اپوزیسیون فعال بودند .دکتر بهمن قشقایی مخفیانه وارد کشور شد و به عملیات پارتیزانی در جنوب پرداخت .از لرهای بویر احمدی ،عبدالله خان ضرغامپور چندین سال با ارتش و ساواک مبارزه کرد . جلال طالبانی و ملامصطفی بارزانی هم در کردستان ایران و عراق عملیاتی را انجام میدادند . کنفدراسیون دانشجویی در اپوزیسیون خارج فعال بود واعتراضات گسترده ای را سازمان میداد و سفرهای ملوکانه به خارج کشور تظاهرات میکردند و با گوجه و تخم مرع از شاه ملکه پذیرایی میکردند .
نیروهای ملی و مرحوم دکتر شاپور بختیار در اپوزیسیون داخل فعال بودند . بزرگترین پیروزی شاه و ساواک ترور سپهبد بختیار بود که بعد از ۹ سال مبارزه هنگامی که تصمیم گرفته بود وارد بختیاری شود در سال ۱۳۴۹ترور شد .در این برهه از تاریخ انقلاب ۷مبارزه به داخل شهر ها کشیده شد و چریک های شهری جایگزین مبارزات کوهستانی شدند و فداییان خلق و مجاهدین و فداییان اسلام و چند گروه اسلامی دیگر کار را به خوبی دنبال کردند .جوانان در لبنان و لیبی و فلسطین دوره های جنگ چریکی دیدند و مخفیانه از مرز عبور و مرور میکردند .اندیشه مبارزاتی جدیدی و فرهنگ سیاسی جدیدی هم فرم گرفت که منبعث از ادبیات علی شریعتی بود و به نوعی ادغام سوسیالیسم و اسلام بود که باعث جذب جوانان شده بود .
در سال ۱۳۵۷ همه این مبارزات خالصانه و شرافتمندانه به نتیجه رسید و با استراتژی جدید راه پیمایی های وسیع و پر تعداد و اشعار و شعارهای نو و نوای موزیک مذهبی ،جهانیان را وادار کرد تا با اخراج شاه موافقت کنند و انقلاب با مدیریت خمینی و اطرافیان مخلص به ثمر نشست .منظور از این نوشتار این است که اپوزیسیون باید از تجارب اپوزیسیون موفق سابق استفاده کند . چگونه همه نحله های فکری متضاد با یکدیگر متحد شدند . توده ای و ملی و ملیتها و فدایی و مجاهد در کنار یکدیگر با یک هدف مشخص مبارزه کردند و نظام بین المللی را متقاید ساختند تا به رفتن دیکتاتوری شاه تن دهند .