فرزندان ما درچهارمحال وبختیاری ، ایلام، لرستان و کهگیلویه و بویر احمد ؛از سوئ تغذیه رنج میبرند .
میزان رشد فکری و جسمی آنان کاهش یافته است . میزان لاغری و ضعف جسمی و کم خونی به وفور در میان انان دیده میشود . مشکل تعذیه کودکان از بزرگترین مشکلات ما در ایران بزرگ میباشد ؛با توجه به فتوای آخوندها مبنی بر جفتگیری حزب الله و افزایش جمعیت ؛این مشگل دوچندان خواهد شد . در شهرهای مرکزی؛ کودکان از رفاه و تغذیه بهتری برخوردار هستند و شاخص ها دوبرابر حد متوسط است و بعضا کودکان انها از چاقی و اضافه وزن ؛ رنج میبرند و روزانه ساعاتی را صرف وزن کم کردن میکنند .وزارت بهداشت هم توان و نیروی لازم را برای رفع این مشکل در مناطق ملی را ندارد .این مشکلات باید در منطقه و توسط مدیریت های محلی و خودگردانیهای منطقه ای حل شوند .امنیت غذایی فرزندان محروم ما؛ برای ما مهم تر است از امنیت دولتی .در طول ۸۰ سال گذشته همواره مورد تهاجم و یورش نیروهای سرکوبگر امنیه و ژاندارم و ساواک و سپاه بوده ایم و ژنوساید نرم را تجربه کرده ایم ؛دیگر تحمل مشکل تغذیه را نداریم . ما در گذشته ثروتمند بودیم و مواد غذایی به استانهای مجاور صادر هم میکردیم ؛ اما امروزه باید به امید دستیابی به یک کیسه آرد روز شماری کنیم .