لرستانات
شهریور بیست . لکه ننگی است در تاریخ ایران .در عرض سه روز ارتش پوشالی شاه ذوب شد و فرو ریخت و کشور را بدون هیچگونه مقاومتی به بیگانگان سپرد و فرمانده هم فرار کرد . همین ارتش برسر اقوام وملیتهای پاک سرشت و بیگناه ایرانی شیر بود و بدون هیچگونه رحم و شفقتی به بمباران زن و بچه و دام و احشام ایلات و غشایر لر و بویر احمدی و بختیاری و کرد اقدام میکرد و به پاس این هموطن کشی مدال شجاعت و لیاقت دریافت میکرد .در حمله همین ارتش بیگانه پرست به بویر احمدی ؛ میزان تلفات گوسفندان بیش از ۲۰۰ هزار راس بوده است و تلفات انسانی ؛ که اکثرا زن و بچه بودند ؛ بالغ بر ۵۰۰۰ نفر شد .آثار شوم این حملات را امروزه ؛ بعد از گذشت ۸۰ سال هنوز در مناطق ملی شاهد هستیم . فقر و تبعیض و سرکوب و عدم توسعه و پیشرفت و کمبود امکانات و متروکه شدن مناطق ؛ از پیامد های این حملات وحشیانه نظامی میباشد .با افشا شدن اسناد و مدارک ؛ روشنفکران قومی بیشتر به حقایق نا گفته تاریخ پی میبرند و در اینم استا بهتر میتوانند در اینده از بروز این سرکوبها جلوگیری کنند . در تصویر ؛ یک افسر انگلیسی را میبینید که چه ارام و بی دردسر در کشور اشغال شده ایران بر روی سکوی راه اهنی ایستاده است که برای حمل نیروها و مهمات ؛در ایران احداث کرده بودند . لوکومو تیو ها را با کشتی به بندر عباس اوردند و از انجا به طرف مرز شوروی پیشروی کردند .بزرگ نمایی های کاذب از فرمانده فراری به عنوان “کبیر” و ارتش در رژیم بعدی ؛ به منظور سر پوش نهادن به این حقارت و نکبت بوده است .
فرامرز بختیار
