لرستانات
آزادیخواهی و دموکراسی محدود .در اپوزیسیون های ایران مربوط به جامعه فارس زبان ؛ همه ؛یکزبان ؛مدت مدیدی است که شعار دموکراسی میدهند و با کلی گویی و شعار ؛وافعیت را مخفی میکنند . این آزادیخواهان دوآتشه هرگاه صحبت از حق تحصیل به زبان مادری میشود ؛ به یکباره همه با هم سکوت میکنند و سکوت مرگباری بر آنان مستولی میشود . همه آنها از آزادی بیان حرف میزنند ؛ اما وفتی ما از آزادی زبان صحبت میکنیم ؛ آنان پریشان میگردند .خودرا پایبند فرهنگ میدانند ؛ اما در عین حال منکر فرهنگ هستند و در تضاد با فرهنگ عمل میکنند . در مورد حقوق ملی و مطالبات معوقه ملیتهای ایران ؛هیچگونه همفکری و همکاری نمیکنند و در اغلب موارد ؛همسو و همزبان با حکومت قرون وسطایی ملایان حاکم عمل میکنند و از همان ادبیات استفاده میکنند . در حقیقت ؛در رابطه با دموکراسی ؛ با نور پایین حرکت میکنند و دید کم . همتایان اینها در تهران ؛ در بعضی موارد جلوتر از اینها هستند ؛ به عنوان مثال ؛برچسب “تجزیه طلب ” که توسط وزارت اطلاعات رژیم به فعالین مدنی قومیتها زده شد ؛توسط این دموکراسی خواهان دروغین ؛در خارج کشور هم همزمان و با شدت بیشتر دنبال شد . امروزه که رژیم اعلام کرده است که (اتهام تجزیه طلبی دروغ کثیفی بوده است .)؛ باید ببینیم همتایان برونمرزی آنان ؛ از این پس از چه واژه ای برای فعالین و نخبگان سیاسی ملیهای غیر فارس استفاده خواهند کرد ؟
