جهانی زن هم آمد و رفت ؛ پرچم ها و علم و کتل ها بالا رفت ؛اما درد تو بانوی بختیاری ؛بر جاست .کسانی که نمیدانند محل زندگانی تو کجاست و حتی نام منطقه سکونت ترا نمیتوانند درست تلفظ کنند ؛ چگونه میتوانند مرحمی بر زخمهای تاریخی تو باشند ؟روز جهانی زبان مادری هم طی شد و تو همچنان زبان بسته و ممنوع الزبان باقی مانده ای . روز جهانی حقوق بشر هم آمد و رفت و تو هنوز از اولیه ترین حقوق طبیعی و انسانی خود محروم هستی . شرمشان باد . طلایه داران ۸ مارس کسانی هستند که ترا در این نیم فرن گذشته از حقوق خود محروم کرده اند .روزهای جهانی ؛زمانی به تو کمک خواهند کرد که تو جهانی فکر کنی و منطقه ای عمل کنی . تو باید از تمامی حقوق خود آگاه شوی ؛ چه حقوق فردی و چه حقوق کالکتیو ؛ آنگاه به پا خیزی و حقوق معوقه و مطالبات خودرا به قهر بستانی .ستم مضاعف ؛برتو روا شده است ؛ زن بودن و غیر فارس بودن ؛ جرم ترا سنگین کرده است . دولت سرکوبگر مرکزی هم بودجه عمرانی ترا از تو دریغ کرده است و در حسابهای بانکی آقازاده ها در خارج از کشور؛انباشته شده است .آنها به فکر تو نیستند ؛همتایان برونمرزی آنان هم به فکر تو نیستند . باید چاره ای نو اندیشیده شود .باید ندای حق طلبانه خودرا سردهی و به این فقر و محرومیت و تبعیض مضاعف پایان دهی .
