لرستانات
فقر و بیکاری در بام نفتی ایران در استان لرنشین کهگیلویه و بویراحمد , در شهر گچساران . جایی که روزانه بیش از کشور امارات نفت تولید میکند.شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران هم اکنون روزانه بطور متوسط ۷۵۰ هزار بشکه نفت تولید می کند و پولش را به پایتخت تان تهران می فرستد تا خرج وزارتخانه های عریض و طویل , مام میهن, ایران عزیز شود. بهره‌برداری از میدان نفتی گچساران از سال ۱۳۴۰ آغاز شده و همیشه جزو پر تولید ترین میادین نفتی کشور بوده بطوریکه در سال ۱۳۵۳ به حداکثر میزان خود یعنی بالغ بر ۹۴۰ هزار بشکه در روز رسیده بود یعنی چیزی حدود بیست درصد تولید نفت روزانه کشور در طول یک مدت پنجاه ساله!
همه ایران به این شهر مدیون است. ؟ وقتی نفت در استان لرنشین کهگیلویه و بویراحمد استخراج ولی درآمد حاصله از این استخراج را نه مردم لر کهگیلویه و بویراحمد بلکه مردمان فارس زبان اصفهان و یزد و کرمان و مشهد و مرکز تهران لمس می کنند . و مادر لر در مرکز نفت ایران , جهت تحصیل فرزند می باید گاو و گوسفند و زمین کشاورزی خود را بفروش برساند.
سرزمین های لرنشین ؛ گچساران و مسجدسلیمان و هفتکل, دهلران, سخاوتمندانه در یک قرن اخیر سکه های طلا بر آسمان ایران شاباش کرده اند و شما جمع کرده اید، ولی مردم خود این شهرها هنوز در فقر و محرومیت به سر می برند.
سهم لر چه گچسارانی چه مسجدسلیمانی , چه نفت سفیدی, از نفت فقط آلودگی آن است، سهم او از محصولات آن فقط مواد آلاینده است !سهم او حاشیه نشینی است ! سهم او از زندگی مرفه آن, فقط دیدن آن دیوار حائل است که بین خانه های شرکت نفتی و مدیران و مهندسین غیربومی و مردم عادی لر کشیده شده تا مردم عادی لر جایگاه خودشان را از مقدار سهمی که به آنها تعلق میگیرد, بدانند!
و کیست که انکار کند که اگر نفت نبود فارس زبانان اصفهان و شیراز و مشهد و کرمان , ..الان حال و روزی داشتند همچون همتباران و همزبانان شان در هرات و غزنی و کابل و سمرقند که این آخری که از فقر و نداری و فحشا به بانکوک آسیای میانه مشهور شده است !
نمک خوردن و نمک شکستن تا کی ؟ قدر و وقیمت نخبگان مرکزگرای پان ایرانیست لر را هموطنان فارس باید بدانندکه هرچه توسعه و پیشرفتی در قرن معاصر در مناطق فارس نشین حاصل شده , همه اش از برکت چپاول ذخایر نفت و گاز و آب این سرزمین بی صاحب , جهالت و ناآگاهی قومی توده مردم لر و خدمت (خیانت) نخبگان و تحصیلکردگان ملی گرا پان ایرانیست لٔر است که بیشتر از آنکه دلسوز قوم محروم خود باشند , سرسپرده ایده ولوژی های “ملی گرا “و “مرکزگرای” حکومتی بوده اند !
